Nooit heb ik een tocht op een Nederlandse rivier gemaakt dus als Carel vraagt of ik zin heb om de IJssel van bijna Arnhem naar Kampen te varen hoef ik me niet lang te bedenken.
Vrijdag moet Carel naar het westen en brengt zijn tweepersoons Valley Alleut alvast naar Giesbeek. Hij maakt meteen kennis met onze camping buren twee Belgen Sjef en Werner. We hebben bedacht om de boot inclusief de camping spullen in Giesbeek te dumpen en dan gebruik te maken van de pendel bus aan het eindpunt die ons van Kampen naar de start in Giesbeek brengt.
Zaterdag vertrek ik veel te vroeg van huis, daardoor pak ik nog een trein eerder dan gepland. Daardoor heb ik uiteindelijk een uur over in Zwolle. Ik lees de autobiografie van Steve Jobs de zon schijnt dus de tijd vliegt voorbij. Om half vier rijdt Carel langs en pikt me op om naar Kampen het eindpunt te rijden. We hebben er allebei zin in! Opnieuw hebben we een uur over en kletsen we wat met de organisatie.
De bus rijdt naar Deventer om de kajakkers op te pikken die de 50 kilometer gaan doen. We hebben mooi tijd op de prachtig verwilderde parkeerplaats allerlei kano karren te bewonderen. Carel is bezig om zijn eigen kar te bouwen. Hij is iets te enthousiast en raakt er in één verstrikt…
Door de verschillende stops onderweg komen we laat aan op de camping. Het begint al donker te worden en de hoofdlampen moeten erbij aan. Carel gaat koken en ik zet de tent op. De Belgen naast ons zijn aan het barbecueën en we krijgen van hun lekkere hamburgers en kip. Die passen goed bij de pasta van Carel.
Even later zitten we met z’n allen om het vuurtje en de Belgen zijn echt zot. De ene woordspeling en allerlei zottigheid vliegt door de lucht. De volle maan klimt prachtig aan de wolkenloze lucht omhoog. De flesjes met inhoud worden steeds leger en de stemming steeds lacheriger. Maar om elf uur gaan we naar bed want morgen moeten we wel aan de bak!
’s Ochtends gaat de wekker om zes uur en we ruimen de tent en de spullen op. Een uur voor de aanvang wordt de start van de 100 kilometer aangekondigd en begint de camping te ontwaken. Wij zijn al heel ver en hebben alle tijd. Er staat nu een enorm lange rij voor de toiletten. Er zijn er drie, en die zijn een “beetje” krap bemeten voor zoveel mensen. Een half uur voor tijd beginnen we onze kleren aan te trekken en de laatste spullen naar de boot te brengen. Carel weet alles in de boot te persen en bijna dreigen we op tijd klaar te zijn. Vlak voor de start komt een viermans-K1 het meertje opstuiven. Dit is echt een indrukwekkend gezicht, het lijkt wel een haai!
Als het startsein klinkt zijn we nog net nog niet klaar. Maar na vijf minuten kunnen we los. We liggen dan meteen achteraan in het deelnemersveld. We hebben koude spieren en moeten nog even warm paddelen. Het is een prachtige dag met witte wiven en de zon die prachtig opkomt en de maan verdringt. Ben vliegt ons voorbij en beloofd dat hij over acht uur aankomt.
De IJssel opvaren is net als fietsen met elektrische ondersteuning. Je vliegt vooruit zonder je heel erg in te spannen. We zijn om kwart over elf al in Deventer! We liggen dan bijna vooraan in onze “klasse” en zijn dan bijna iedereen gepasseerd. De hele snelle jongens zijn dan al ver voorruit.
De rivier afvaren is echt geweldig, het is een afwisselend landschap met liefelijke dorpjes en verrassende natuur. Je moet alleen wel ogen van voren en van achteren hebben. Er varen enorme schepen en je wilt je niet laten verrassen door zo’n joekel. De grote schepen maken nauwelijks golven maar de kleine jachten daarentegen trekken een hekgolf dat je je even in een storm waant. Als er een jacht voorbij komt gebruiken we de golf om even lekker mee te surfen en dan gaan we nog harder dan we al gingen.
Om half een houden we een korte stop. Dit is ook onze enige stop we hebben dan al dik 70 kilometer afgelegd. Als we net aan land gaan komt een hele snelle dame ons vergezellen. Ze ligt voor op iedereen en vaart echt geweldig! Na een krentenbol en een aantal koppen thee duwen we haar af. Jullie halen me zo wel weer in roept ze nog. Als we weer varen doen we daar wel een uur over om haar terug te halen. Het schiet maar niet op hoe hard we ook aan onze peddel trekken. Maar eindelijk zijn we weer langszij…
Even later komt een K1 aanstuiven en vaart een stukje mee. Als hij weer de sporen geeft proberen Carel en ik te volgen. Dat lukt natuurlijk maar een klein stukje maar is wel even leuk. Ik heb nog nooit een K1 van dichtbij gezien maar het is niet echt een comfortabele boot. Bij elke golf moet hij de boot met de lage peddel steun erdoor trekken. Maar als hij versnelt is de boot niet te houden. In 10 minuten heeft hij 4 minuten voorsprong. Even later moet de kajakker wat eten en passeren wij hem weer. Dus hoe snel is snel nu eigenlijk? De tijd die je verliest met stoppen is nooit meer in te halen.
Het laatste stuk trekt de wind aan en moeten we hard werken. Maar na 8 uur en 3 kwartier komen we in Kampen aan. We landen op een superleuk strandje bij de molen. We worden welkom geheten door de organisatie en gefeliciteerd. Dit komt wel heel leuk aan! Nadat we onze medaille in ontvangst hebben genomen nemen we de tijd om de boot leeg te halen. Van deelnemer worden we nu publiek en we moedigen iedereen aan die binnen komt.
Van de Belgen komt Werner als eerste binnen. Sjef komt binnen en doet voor het publiek even een eskimorol en dat is toch een prestatie na 100 kilometer!
Ook erg leuk is om mee te maken hoe de Gym vereniging zingend aankomt in een enorme Canadese kano. Deze mannen hebben echt hard gewerkt! Respect!
De zon gaat bijna onder maar we kunnen nog een lekkere maaltijd maken met macaroni. Die maaltijd is echt verdiend en een leuke afsluiting van de dag. Organisatie en vrijwilligers van de Veuwerally bedankt! Echt een ontzettend leuke tocht die ik niet snel zal vergeten!
Voor GPS liefhebbers:
Voor wie de tocht wil bekijken in Google Earth
VeluweRally.kml
Voor wie de tocht wil bekijken als gpx file
VeluweRally.gpx
